این مشعلها برای احتراق گاز طبیعی طراحی شدهاند و هوای لازم برای احتراق آنها، توسط یک دمنده که بر روی محور موتور نصب شده است، تأمین میشود. دبی سوخت گاز لازم در این مشعلها، توسط شیر برقی کنترل شده، و دبی هوای لازم برای احتراق، توسط دمپر هوایی (که در ساختمان مشعل نصب شده است) کنترل میگردد. جریان گاز از یک فیلتر عبور کرده، با هوای احتراق مخلوط شده و آمادهٔ احتراق میشود. اگر فشار هوای احتراق از حدی کمتر شده و یا دبی سوخت از مقدار مورد نظر بیشتر یا کمتر شود، این موضوع توسط سنسورهای فشار تعبیه شده در مشعل حس شده و مشعل به وسیلهٔ یک رلهٔ کنترلی، خاموش میگردد.
در صورت مناسب بودن تمام شرایط ذکر شده، مخلوط سوخت گازی و هوا، توسط جرقه ی ترانس ولتاژ بالا (نصب شده در ساختمان مشعل) و یا به وسیلهٔ شعلهٔ یک شمعک که در مسیر خروجی جریان قرار میگیرد، محترق میشود. همچنین به منظور یکنواخت کردن و پایدار سازی شعله، از یک شعله پخش کن در جلوی نازل سوخت استفاده میشود.
به منظور کنترل فرایند احتراق، از یک سنسور (به نام میلهٔ یونیزاسیون) در مسیر شعله استفاده میشود. در صورت برقرار شدن شعله و وجود حرارت، یک جریان الکتریکی در آن برقرار شده و رلهٔ مشعل با دریافت این جریان به عملکرد خود ادامه میدهد. اگر به هر علت، تغییری در وضعیت این جریان رخ دهد، مشعل توسط رله خاموش میشود
| مزایا نسبت به سیستم های مشابه | صدای کم |
